Trufle z herbatnikami.

Trufle.

Tak delikatne, odpowiednio słodkie i muszę użyć tego stwierdzenia - rozpływające się w ustach...:-)

Na początku była wersja z kakao, ale usłyszałam podpowiedź, żeby obtoczyć trufle w czekoladzie.

To był strzał w dziesiątkę.

Podobno w przekroju wyglądają trochę jak blok czekoladowy :-) Piękne porównanie, choć jednak smak zupełnie inny...

Czekoladowe. Z nutellą. Herbatnikami.

:-)

Trufle z herbatnikami

300g herbatników

25g nutelli

25g gorzkiej czekolady

90g cukru

cukier waniliowy

35g masła

15łyżek mleka

olejek rumowy

czekolada/ kakao do obtoczenia

Herbatniki pokruszyć.

Cukier i cukier waniliowy wsypać do rondelka o grubym dnie.

Rozpuścić na małym ogniu, nie mieszać łyżką, tylko potrząsać rondelkiem aż do powstania złocistego karmelu.

Dodać mleko, masło, nutellę, czekoladę i olejek. Połączyć wszystko na małym ogniu.

Gotować chwilkę, aż masa stanie się dość gęsta, bez żadnych grudek (jeśli jednak zostałoby trochę nierozpuszczonego karmelu, można przelać masę przez sitko).

Zdjąć z palnika, lekko ostudzić.

Dodać pokruszone herbatniki, dokładnie wymieszać aż do wystudzenia masy.

Maczać ręce w misce z zimną wodą i formować nimi kulki z masy.

Wstawić do lodówki na kilka godzin, aż stwardnieją.

Rozpuścić czekoladę w kąpieli wodnej. Maczać w niej kuleczki lub posypać je tylko kakao.

Wstawić do lodówki na całą noc.

Smacznego!

***

"Kto uwierzył wieści naszej

a ramię Pana komu się objawiło?

Wyrósł bowiem przed nim jako latorośl

i jako korzeń z suchej ziemi.

Nie miał postawy ani urody,

które by pociągały nasze oczy,

i nie był to wygląd, który by nam się

mógł podobać.

Wzgardzony był i opuszczony

przez ludzi,

mąż boleści, doświadczony w cierpieniu

jak ten, przed którym zakrywa się twarz,

wzgardzony tak, że nie zważaliśmy na Niego.

Lecz On nasze choroby nosił, nasze cierpienia wziął na Siebie.

A my mniemaliśmy, że jest zraniony,

przez Boga zbity i umęczony.

Lecz On zraniony jest za występki nasze,

starty za winy nasze.

Ukarany został dla naszego zbawienia,

a Jego ranami jesteśmy uleczeni.

Wszyscy jak owce zbłądziliśmy, każdy z nas na własną drogę zboczył,

a Pan Jego dotknął karą

za winę nas wszystkich.

Znęcano się nad Nim, lecz On znosił to w pokorze

i nie otworzył Swoich ust, jak jagnię na rzeź prowadzone

i jak owca przed tymi, którzy ją strzygą,

zamilkł i nie otworzył Swoich ust.

Z więzienia i sądu zabrano Go,

a któż o Jego losie pomyślał?

Wyrwano Go bowiem z krainy żyjących,

za występek mojego ludu został śmiertelnie zraniony.

I wyznaczono Mu grób wśród bezbożnych

i wśród złoczyńców Jego mogiłę,

chociaż bezprawia nie popełnił

ani nie było fałszu na Jego ustach.

Ale to Panu upodobało się utrapić Go cierpieniem.

Gdy złoży Swoje życie w ofierze,

ujrzy potomstwo, będzie żył długo i przez Niego

wola Pan się spełni.

Za mękę Swojej duszy ujrzy światło

i Jego poznaniem się nasyci.

Sprawiedliwy Mój sługa

wielu usprawiedliwi

i sam ich winy poniesie.

Dlatego dam Mu dział wśród wielkich

i z mocarzami będzie dzielił łupy za to,

że ofiarował na śmierć Swoją duszę

i do przestępców był zaliczony.

On to poniósł grzech wielu

i wstawił się za przestępcami."

KSIĘGA IZAJASZA 53