Bułeczki z nadzieniem jabłkowym.

Jestem z powrotem.

Dzięki Bogu!

Wszystko zdane, dużo miłych wspomnień...

A teraz do przodu, po nowe.

Pierwsze dni w domu pachną drożdżówkami z jabłkami i rodzynkami.

Ten zapach...Home, sweet Home :-)

ciasto:

500g mąki pszennej

3jaja

250ml (1szkl.) mleka

7g suszonych drożdży lub 2,5dag świeżych

szczypta soli

5łyżek cukru (pół szkl.)

2łyżki roztopionego masła + 2łyżki oleju

cukier waniliowy 8g

Olej do smarowania bułeczek

nadzienie:

2duże jabłka

pół szkl. rodzynek

skórka z jednej, sparzonej cytryny

olejek rumowy

2łyżeczki roztopionego masła

cukier waniliowy

2łyżeczki kaszy mannej lub innego zagęszczacza

kruszonka:

2łyżki mąki

1łyżka cukru

1łyzka masła

Przygotować nadzienie:

Jabłka obrać, wyciąć gniazda nasienne, pokroić na małe kawałki.

Wrzucić na patelnię, dolać odrobinę wody i dusić aż staną się zupełnie miękkie.

Rozgnieść widelcem na miazgę. Dodać sparzone rodzynki i resztę składników.

Wymieszać, ostudzić.

Przygotować ciasto:

Do ciepłego mleka dodać rozkruszone drożdże, łyżkę cukru i 2łyżki mąki.

Wymieszać, odstawić do wyrośnięcia.

Roztopić masło.

Mąkę przesiać, dodać roztrzepane z solą, cukrem i cukrem waniliowym jajka.

Następnie wlać wyrośnięty rozczyn.

Wyrabiać aż do powstania gładkiego ciasta (może być konieczne dosypywanie mąki).

Na koniec dodać tluszcz i wyrabiać dalej, aż tłuszcz zostanie całkowicie wchłonięty.

Przykryć ciasto ściereczką i pozostawić w ciepłym miejscu do podwojenia objętości.

Wyłożyć na stolnicę i podzielić na 20-25 placuszków.

Każdy spłaszczyć, nałożyć dość sporo nadzienia.

Brzegi zlepić w jeden punkt i uformować bułeczki.

Posmarować olejem, przykryć ściereczką i poczekać aż wyrosną.

Posmarować mlekiem z odrobiną roztopionego masła, posypać kruszonką.

Piec 25min. w 170st.C.

Ostudzić.

Smacznego!

***

"Panie, Boże Izraela!

Nie ma ani na niebie, ani na ziemi takiego

Boga, jak Ty, który dotrzymujesz przymierza

i stosujesz łaskę wobec sług Swoich,

którzy z całego serca Ciebie się trzymają."

(2. Kronik 6:14)

"Bo który uczynił świat i wszystko, co na nim,

Ten, będąc Panem nieba i ziemi,

nie mieszka w kościołach ręką uczynionych.

Ani rękami ludzkimi chwalony bywa,

jakoby czego potrzebował,

ponieważ On daje wszystkim żywot i oddech, i wszystko."

Dzieje Apostolskie 17:24-25

" Będąc tedy rodziną Bożą, nie mamy rozumieć, 

żeby złotu albo srebru, albo kamieniowi misternie rytemu,

albo wymysłowi człowieczemu, Bóg miał być podobny.

Bóg wprawdzie puszczał płazem czasy niewiedzy, teraz jednak

wzywa wszędzie ludzi, aby pokutowali;

Gdyż wyznaczył dzień, w którym

będzie sądził świat sprawiedliwie przez męża, którego ustanowił,

potwierdzając to wszystkim przez wskrzeszenie Go z martwych."

Dzieje Apostolskie 17:29-31

(Biblia Warszawska i Gdańska)